Culinaire fietsreizen naar Italië

Ben je net als wij verliefd op Italië? Houd je van koken en lekker eten en drinken? Ben je een enthousiaste fietser? Dan is dit de droomreis waarin alles samen komt. Ga met ons mee naar Italië voor een week van fietsen en culinair genieten. Inspanning en ontspanning in La Bella Italia. Veni, Vini, Bici!

 Wij – Martijn en Ties – nemen je graag aan de hand. Martijn Hendriks (1972) is de drijvende kracht achter Eetwijn: Chef, vinoloog, fanatiek fietser en Italiëkenner. Ties Wijntjes (1999) is fietsavonturier, redacteur bij WielerFlits.nl en RIDE Magazine en smoorverliefd op Italië. Onze liefdes voor eten, wijn, Italië en fietsen verenigen wij sinds enkele jaren tijdens een culinaire fietsreis.

Wat ooit begon als een wild plan in het najaar van 2021, vieren we nu voor de eerste keer als lustrum: vijf reizen op rij vol avonturen op en naast de fiets. Onze eerdere vier reizen brachten ons naar Piëmont met zijn routes door de wijngaarden, Lombardije vol uitdagende beklimmingen, het ruige en authentieke Friuli en Veneto, waar we vlakke fietspaden afwisselden met het hooggebergte. We kijken vol trots terug en beseffen hoe bijzonder het is dat er een ware community is ontstaan uit de reizen, van vrienden die je op de fiets ziet zweten en waar je achteraf samen mee proost en kookt. Op deze manier Italië ontdekken is wat ons betreft een droom!

Dit jaar is het de beurt aan weer een nieuwe regio: Trentino. Een regio die opnieuw een fraaie mix biedt van rust, natuur en een spectaculaire bergachtige omgeving. Fietsen hier is een feest: van vlakke routes langs appelgaarden en wijngaarden tot pittige Alpenklimmen. De bergen zijn altijd in de buurt, want ook als je ze niet beklimt, vormen ze alsnog de achtergrond van je rit. Andiamo!

Culinaire Fietsreis TRENTINO (IT) zaterdag 16 mei t/m 23 mei 2026

Dit jaar kiezen we opnieuw voor een regio die we nog niet eerder hebben verkend. Waar we de afgelopen jaren vooral de uitlopers van de Alpen opzochten (Piemonte, Friuli, Veneto), duiken we dit jaar weer diep het hooggebergte in. We keren terug naar het kloppend hart van de Alpen, net als bij onze allereerste reis naar Valtellina, en zetten koers naar Trentino!

Trentino vormt samen met Alto Adige (ook wel Südtirol genoemd) de autonome regio Trentino-Alto Adige in het noorden van Italië. Deze bijzondere streek, die als een brug tussen Italië en Oostenrijk ligt, kent een rijke en soms woelige geschiedenis. Eeuwenlang werd het gebied heen en weer geslingerd tussen verschillende machthebbers, van de Habsburgers tot de Italianen. Dat zie en hoor je vandaag nog steeds terug. Naast Italiaans wordt er volop Duits gesproken en in sommige dorpen zelfs Ladinisch, een oude bergtaal die alleen in deze regio nog leeft. Dankzij die unieke culturele mix is Trentino niet alleen veelzijdig, maar ook een van de meest welvarende regio’s van Italië.

Voor wie Trentino nog niet kent, wacht een divers gebied vol natuur, gastronomie en avontuur, want de streek biedt het allemaal. In het zuiden schittert het Gardameer met zijn azuurblauwe water. In het westen lonkt Val di Sole, een paradijs voor wintersporters en natuurliefhebbers. En natuurlijk zijn er de majestueuze Dolomieten, met hun grillige pieken en eindeloze bergwegen wij fietsers ons hart volop op kunnen halen. Hoofdstad van de regio is de charmante universiteitsstad Trento. Het centrum van de stad is compact, maar staat bol van de historische gebouwen, levendige pleinen en gezellige cafés. Hier komt de mix van noord en zuid ook mooi samen: je proeft de stevige berggerechten met kaas en spek tot verfijnde Italiaanse pasta’s en de elegante wijnen uit de omliggende valleien.

Waar verblijven we? Villa Scalco in Segonzano

Villa Scalco is een historische villa uit de 17ᵉ eeuw, gelegen in de buurtschap Piazzo in Segonzano. Segonzano ligt 25km ten oosten van de stad Trento in de Valle di Cembra. De villa is recentelijk grotendeels gerenoveerd waarbij het oude karakter is gecombineerd met moderne luxe. De villa torent hoog boven de vallei uit en is omgeven door natuur en terrasvormige wijngaarden van de Valle di Cembra.

De villa telt acht tweepersoonskamers, ieder voorzien van een eigen badkamer, waarvan sommige met jacuzzi. Er zijn meerdere woon­/zitruimtes, waaronder een woonkamer met barhoek en niet onbelangrijk: een professionele keuken. De buitenruimte heeft een prachtig aangelegde panoramische tuin, een groot terras en veranda en een luxe zwembad. De ruïne van het oude kasteel van Segonzano maakt het plaatje compleet.

Het huis beschikt over verschillende zitkamers (met biljart). In de zeer ruime en professionele keuken kunnen we heerlijk uit de voeten. Martijn zal zeker een avond inruimen om samen aan de slag te gaan met vers gekochte ingrediënten van de markt. Ook de  eetkamer is ruim en comfortabel en nodigt uit voor uitgebreide diners.  Rond om de villa zijn fijne zitjes, zonnebedden en een overdekt terras om te lunchen en te dineren.

We ontvangen jullie in Villa Salco op zaterdag 16 mei aan het begin van de avond met een aperitief. We verblijven de gehele periode (7 nachten) in Villa Scalco. Op zaterdag 23 mei trekken we de vallei weer uit, waarschijnlijk met pijn in ons hart.

Fietsen – Wat staat er op het programma?

Fietsen in Trentino is een feest voor iedere wielerliefhebber. Van ontspannen ritten over vlakke fietspaden tot pittige Alpenklimmen: alles kan. De bergen zijn altijd dichtbij, want als je er niet op rijdt, fiets je er wel langs. De regio telt ruim 400 kilometer aan fietspaden, waarvan een groot deel langs de rivier de Adige loopt, van de Brennerpas tot Verona. Ook in dalen als Val di Sole en Val di Cembra liggen rustige routes waar je door appelgaarden en wijngaarden fietst.

Maar Trentino is ook klimmen. De regio is jaarlijks decor van de Tour of the Alps (voorheen Giro del Trentino) en is vaak onderdeel van de Giro d’Italia. Bekende beklimmingen zijn die van de Sellaronda met de Passo Sella en Passo Pordoi. Westelijker zijn de Monte Bondone en de klim naar Madonna di Campiglio de smaakmakers. In Madonna di Campiglio reed Marco Pantani in 1999 naar zijn laatste Italiaanse zege, voordat afwijkingen in zijn bloedpaspoort abrupt een einde maakte aan zijn Giro-overwinning. Die dag luidde tevens het begin in van de teloorgang van zijn carrière. Het is dus niet alleen een skioord, maar ook een plek waar wielerhistorie is geschreven.

Wij bezoeken zeker de Brentadolomieten, met het prachtige dorpje Molveno en gelijknamige Lago di Molveno, vaak geroemd als het mooiste meer van Italië. Voor wie echt wil klimmen wacht de Monte Bondone: 17,4 kilometer lang met een gemiddelde stijging van 7,7%. Deze iconische klim hebben wij al met potloot omcirkeld voor de Koninginnenrit tijdens onze reis in Trentino. Dichter bij huis verkennen we de Val di Cembra, waar de slingerende wegen tussen de wijngaarden meteen zorgen voor een onvergetelijke start van onze ritten.

En dan nog dit: voor onze reizen kijken we altijd of we een bezoek aan de Giro d’ Italia kunnen meepakken.

Tot nu toe is dat altijd gelukt. Zo stonden we op de klim naar Oropa in Piemonte, bij de afsluitende tijdrit op Monte Lussari in Friuli en bij de sprint bergop in Vicenza vorig jaar. Het programma van de Giro 2026 is nog verre van definitief. Het is inmiddels bevestigd dat de Giro zal starten op 9 mei in Bulgarije. Net als vorig jaar kunnen we niet wachten op de officiële bevestiging van het parcours, maar we houden de ontwikkelingen scherp in de gaten. Madonna di Campiglio wordt er gefluisterd…

Culinair programma – Wat staat er op het menu?

De Trentinese keuken is een heerlijke samensmelting van Italiaanse verfijning en  hartigheid uit de bergen. In Trentino proef je zowel de rijke smaken van het noorden als de lichte toetsen van het zuiden. Kaas, vlees en brood zijn de ziel van de bergen. Uit de groene bergweides komen romige kazen zoals Trentingrana, de lokale trots en verwant aan Parmezaanse kaas, Puzzone di Moena met zijn krachtige geur en karaktervolle smaak, en Vezzena, een oude bergkaas met nootachtige tonen.

We hebben een bezoek aan een zogenaamde malga op de planning, er liggen er verschillende in de bergen rond ons huis. Een malga is een traditionele bergboerderij waar bv. Ricotta, kaas  en boter worden gemaakt. Oorspronkelijk waren malghe uitsluitend werkplaatsen voor herders, maar tegenwoordig ontvangen veel ervan wandelaars en dagjesmensen. Een heerlijke plek om te eten en te drinken, vaak eenvoudige maar authentieke berggerechten, gemaakt met lokale producten.

De varkens en runderen uit de valleien leveren uitstekende vleeswaren: Speck Trentino, licht gerookt en kruidig, en Luganega, een verse worst die vaak in stoofpotten of met polenta wordt geserveerd. Bij elk gerecht hoort een stuk donker bergbrood van rogge of tarwe, vaak gebakken in houtovens – eenvoudig, maar vol smaak. Polenta is het kloppend hart van de Trentinese tafel: langzaam geroerd boven een open vuur, geserveerd met wildragù, smeltende kazen of paddenstoelen uit het bos. In de herfst kleuren kastanjes, pompoen en aardappelen uit de Val di Non de borden in warme tinten. De Val di Non is dan weer beroemd om zijn appels, vooral de DOP-variëteit Mela di Val di Non: fris, zoet en perfect in traditionele taarten zoals strudel di mele.

Honing van bergbloemen, bosbessenjam en kruidenlikeuren als genziana (gentiaan) en grappa brengen de geur van de Alpen niet alleen naar je bord maar ook in het glas. In de directe omgeving van ons huis zijn verschillende distilleerderijen. Een mooie gelegenheid om de geheimen van de bergjenever te ontdekken.

Wijn uit Trentino

De wijnregio strekt zich van het noorden van het Gardameer tot en met de stad Trento. Verder naar het noorden spreekt men over de wijnen uit Alto Adige. Tussen de Dolomieten en het Gardameer rijpen druiven op zonnige hellingen waar de berglucht fris blijft en de bodem vol karakter zit. De wijnen zijn opvallend elegant en fris. Voor de rode wijnen zijn de robijnrode Teroldego Rotaliano en de zachte Marzemino toonaangevend. Maar ook de Pinot Nero en de lokale Schiava houden we in de gaten.

De meest in het oog springende witte druiven zijn de frisse witte Nosiola en van oorsprong Zwitserse Müller-Thurgau. Liefhebbers van Riesling en Pinot Grigio komen aan hun trekken. Voor wie van bubbels houdt is er de de verfijnde Trento DOC spumante, gemaakt volgens de traditionele methode. Wij zullen ons vooral op de Vallei van Cembra richten waar typische bergwijnen worden gemaakt. Wijnhuizen Cembra – Cantina di Montagna ligt op 700 meter hoogte! Het uitzicht vanaf de terrassen is verbluffend en de wijnen ademen liefde, duurzaamheid en aandacht. Een tweede wijnhuis op ons verlanglijstje is Agricola MoS van de broers Luca en Federico. Eigenzinnig, zeer kleinschalig en op een steenworp van onze villa. Niet te missen eigenlijk.

En als de Giro niet naar ons komt, gaan wij wel naar de Giro toe. Of nou ja, naar de Giro-geschiedenis. Nog een bijzonder wijnhuis in de streek is namelijk dat van voormalig wereldkampioen wielrennen Francesco Moser. In zijn carrière won hij naast het WK onder meer de Giro d’Italia, Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix en maar liefst 23 (!) Giro-etappes. Tegenwoordig is hij wijnboer en produceert hij wijn met lokale druiven zoals Ribolla Gialla, Teroldego én maar liefst 5 verschillende soorten TrentoDOC. Bij zijn bedrijf heeft hij tevens een mini-museum met al zijn trofeeën en tal van bijzondere fietsen, waarop hij onder meer het werelduurrecord aanviel.

Prijsindicatie en aanmelden

De prijs voor de Culinaire Fietsreis naar Trentino hebben wij voorlopig vastgesteld op €1895,- per persoon. Wanneer we het programma definitief hebben kunnen we de prijs bevestigen (we verwachten slechts marginale aanpassingen in de prijs). Aanmelden kan door te mailen naar martijn@eetwijn.com. We sturen je dan een aanmeldingsformulier met de betalingsinformatie.

 De prijs heeft betrekking op het volgende:

 Verblijf van 7 nachten in Villa Scalco – Segonzano / Trentino

• Ontbijt, lunch en diner voor alle dagen
• Alle drankjes (excl. wijn in restaurants)
• Eten en voorzieningen om de fietsritten goed door te komen
• Alle workshops, bezoeken, excursies en uitstapjes

Wat is niet inbegrepen?

• Wijn tijdens lunch/diner in de restaurants
• Persoonlijke uitgaven
• Verzekeringen
• Vervoer van Nederland naar Italië v.v.
• Gebruik éénpersoonskamer (afhankelijk van de samenstelling van de groep, toeslag nader te bepalen)

Praktische zaken

• Villa Scalco ligt net buiten het dorp Segonzano en in de heuvels van de vallei van Cembra. Vanaf Utrecht is het 1075 kilometer rijden naar Villa Scalco. De snelste aanrijroute is via Duitsland, Innsbruck en Bolzano
• Vliegen kan op Verona ( Aeroporto Caselle, 2 uur), Bergamo (Aeroporto Orio al Serio 2,5 uur) of Venetië (Aeroporto Marco Polo 2,15 uur ). Ook is het goed mogelijk om per trein te reizen. De route is dan per nachttrein van Amsterdam naar Innsbruck (nightjet). Vanaf Innsbruck is er een directe verbinding met Trento.
• Als je niet per eigen vervoer maar met de trein of vliegtuig reist, bieden wij de mogelijkheid om je fiets van Amsterdam naar Italië per bus te vervoeren. Als we weten hoeveel animo hiervoor is, zullen we onze bus daar op aanpassen. Ter indicatie zullen de kosten van het vervoer rond de €200,00 per fiets zijn.
• De prijs van onze reis is gebaseerd op het gebruik van een tweepersoonskamer. Op basis van het definitieve aantal deelnemers maken we de verdeling over de verschillende kamers.
• De groepsgrootte voor de reis zal maximaal 14 personen zijn (en 2 personen begeleiding).
• Het programma is voorlopig en wordt ruim voor vertrek definitief gemaakt.

Aanmelden kan door te mailen naar martijn@eetwijn.com. We sturen je dan een aanmeldingsformulier met de betalingsinformatie.

Culinaire Fietsreis Veneto mei 2025

Reisverslag volgt

Culinaire Fietsreis Piemonte  mei 2024

Reisverslag volgt

Culinaire Fietsreis Friuli – mei 2023 Reisverslag

Na het daverende succes van de eerste culinaire fietsreis naar Valtellina (mei 2022), stond in het voorjaar van 2023 de twee editie op het programma. Als  bestemming kozen we voor een oude liefde van Martijn: de regio Friuli. Met een groep van 11 trokken we naar het uiterste Noordoosten van Italië voor een week van fietsen en genieten van al het moois dat de regio op het gebied van eten en drinken te bieden heeft. Als dikke bonus waren we getuigen van de ultieme ontknoping van de Giro d’ Italia.

Ons verblijf: Villa Castello di Brazza

Na de prachtige verblijven tijdens onze eerste reis in Valtellina lag de lat hoog. Maar ook tijdens onze reis naar Friuli hadden we het voortreffelijk voor elkaar. Ons thuis was een week lang Villa Castello di Brazzà in Moruzzo. De villa bevindt zich ten noordwesten van de stad Udine, op de restanten van een Romeinse heuvel en naast de ruïne van het 10^e-eeuwse Castello di Brazzà. De villa was zeer ruim met een professionele keuken,  prachtige unieke ruime kamers, meerdere grote zitkamers en zelfs een park direct achter het huis. Klap op de vuurpijl was een ommuurd zwembad met uitzicht op de bergen. Op dinsdag 23 mei ontvingen we de deelnemers met een diner op de villa. Iedereen was vol verwachting.

Dag 1. woensdag 24 mei Welkom in Friuli

Onze eerste fietsdag  stond in het teken van een lokale fietsheld: Ottavio Bottecchia (de eerste Italiaanse winnaar van de Tour de France). De rit van zestig kilometer voerde ons onder andere langs de Tagliamento-rivier. Direct aan de rivier maakte we een korte stop bij het monument ter ere aan de fietsheld Bottecchia. Zijn dood is tot op de dag van vandaag een mysterie (was het de maffia, een ongeval, een boze boer?). De eerste kilometers reden we nog in de regen (de enige van de week), maar kort voor de koffiestop in de hamhoofdstad San Daniele del Friuli brak de zon door. Op het terras, onder het genot van de eerste Italiaanse koffie, konden de armstukken en regenjacks uit. Toen de San Daniele prosciutto op tafel verscheen, lachte het leven ons  helemaal toe.

In de middag hadden we een afspraak met Michele Ciani van wijnhuis Aquila del Torre. Het wijnhuis ligt in de heuvels van de Colli Orientali. Michele’s wijngaard in de vorm van een natuurlijk amfitheater is de ster van de show. Aquila del Torre is volledig biodynamisch, aandacht voor flora en fauna staat centraal.  Natuurlijk kregen we alle wijnen te proeven, eerst op het wijngoed en later bij restaurant Osteria al Gjal Blanc van chef Michele Gargani. Michele gebruikt de lokale Friulaanse keuken als basis, maar past daar technieken op toe die hij leerde tijdens periodes waarin hij als chef werkzaam was in Amerika en Japan. De Friulaanse keuken met een moderne, verfijnde twist dus. We vierde de verjaardag van Martine en zongen mee met DJ Michele. Dag één was gelijk een aangename kennismaking met Friuli!

Dag 2.  Donderdag 25 mei Inspannen en ontspannen

Het eerste serieuze klimwerk stond op het programma, op naar de Julische Alpen de bergstreek die Oostelijk, Italië en Slovenië verbindt. Het klimmen begon in de wijngaarden die het gebied zo kenmerken, maar al gauw voerde de route ons door diepgroene bossen en over kleine, rustige wegen naar de Plan dal Jof. De klim was een echte loper om lekker in je ritme te komen. Met de klim in de benen was het tijd voor een simpele maar heerlijke lunch bij een lokale trattoria, aan tafel bij nonna. Dit was puur ontspannen; la dolce vita. Aan het eind van de rit stonden er ruim 70 kilometer en 1000 hoogtemeters op de teller.  S avonds lieten we ons in de watten leggen bij Al Tiglio, een chique restaurant op een steenworp van onze villa. Daar maakte we kennis met de prosecco van onze overburen (letterlijk!) en de veganistisch keuken van chef Max. Dat leverde zeer fraaie gerechten op die er ook nog eens prachtig uit zagen. Vooral de verfijnde desserts maakten veel indruk. Een heerlijk ontspannen zwoele avond die vroeg om een afzakkertje bij de villa.

Dag 3 vrijdag 26 mei Proeven en koken

Op vrijdag was er geen fietsrit gepland, tijd om te ontspannen bij het zwembad, in de tuinen of  mee te gaan naar wekelijkse versmarkt in Fargagna. Martijn gaf tekst en uitleg over de heerlijke verse groente en fruit. We liepen binnen bij de zuivelcoöperatie van het dorp voor tassen kaas en meer. Ook was er een onverwachte ontmoeting met Fabio: pastamaker, verhalenverteller en fan van Nederlandse muziek (Golden Earring, Focus en Cuby + blizzards).  Een zeer kleurrijke, wonderlijke en leerzame ontmoeting (en heerlijke ravioli).

’s Middags bezochten we het Unesco stadje  Cividale del Friuli. Het prachtige dorpje met de indrukwekkende brug en ouderwetse stadscentrum is erg mooi en leent zich perfect voor een ontspannen lunch. In ons geval bij Al Monastero, waar we in de binnentuin genoten van de rust. Het eten was goed, de bediening was beter en de lokale kazen waren het beste. Op de terugweg hadden we een afspraak bij wijnhuis Zorzon in Cormons / Colli,  het wijnhart van Friuli. Terwijl wijnmaker Giorgio druk was op het land, vertelde Petra ons over hun wijnen, het terroir van de regio en over de culinaire geschiedenis van Friuli. Met een schuin oog keken we naar de ontknoping van de negentiende Giro-etappe werd gekeken. Dolce far niente, zouden de Italianen zeggen. Eenmaal terug in de villa thuis doken we gelijk de keuken in om het diner voor de avond voor te bereiden. Veel groenten, mooie pasta, fijnen wijnen en vooral een heerlijk gezelschap. Friuli had ons nu definitief ingepakt.

Dag 4. zaterdag 27 mei De dag van de Giro

Zaterdag  stond weer volop in het teken van de fiets. We begonnen met een kort groepsritje, als herstel en gewoon omdat het kon.  Natuurlijk met een koffiestop, daarvoor ben je in Italia. Dan de auto in, op naar de bergen. Vanuit Tarvisio stond die dag de allesbeslissende 2oe etappe van de Giro d’ Italia op het programma: een loodzware klimtijdrit naar de Monte Santo di Lussari op de Sloveense grens. De omgeving was adembenemend, de koers mythische en de sfeer onbeschrijfelijk. We werden vrienden met massaal toegestroomde Slovenen, we moedigde Thymen Arensman en Bauke Mollema aan en waren getuigen van een historische ontknoping. Ondanks het  kettingincident won Primoz Roglic de tijdrit en de Giro. Daar stonden wij dan, te midden van dit Sloveense volksfeest: een wielerherinnering voor het leven. Na de koers stopte we in het bruisende Udine voor een aperitivo. Tijd op na te genieten en de dag af te sluiten met fantastische  pizza’s bij Pizzaria Alla Lampara (tip van Michele).

Dag 5. Zondag 28 mei  Koninginnerit – Tapa Reina

De koppies stonden strak aan het ontbijt, extra broodje, extra koffietje, extra banaantje. De Koninginnedag stond op het programma en zou ons voeren door de Julische Alpen met een kort uitstapje naar Slovenië. Vier beklimmingen van formaat, 100 kilometer en ruim 2000 hoogtemeters. Het was de rit met talloze lieflijke dorpjes,  indrukwekkende vergezichten over diepgroene bergkammen, keihard zwoegen en volop genieten. Halverwege trakteerde Martijn de groep op een lunch vanuit de bus met uitzicht op de waterval. Iedereen keek met voldoening en trots terug op het voltooien van de monsterrit. Na  de lange fietsrit was het goed Aperol drinken op het villabalkon, compleet met een tafel vol lokale kaas- en vleeswaren en de beentjes omhoog. Martijn verzorgde aansluitend een heerlijk diner met lokale ingrediënten als asperges, schelpjes en garnalen. De wijnkennis werd ook weer verder uitgebreid. Eén voor één gingen de oogjes langzaam dicht.

Dag 6. Maandag 29 mei  San Simeone en door naar Carnia

Op maandag was er voor de liefhebbers nog tijd voor één laatste fietsritje: op en neer naar de Monte San Simeone. Een onbekende maar taaie klim, een smal bosweggetje met 17 haarspeldbochten zou ons leiden naar de top. Net onder de top was de weg vanwege onderhoud alleen versperd, maar het mocht de pret niet drukken. Het uitzicht over de Tagliamento rivier was prachtig en de stilte voelbaar. Kop over kop snelden we terug naar onze villa, we hadden afgesproken om op tijd terug te zijn.  Aan het einde van de middag trokken we met de auto naar de Carnische Alpen. Een weerzien met cheffin Anna Cosetti, speciaal voor ons opende zij haar restaurant Inn Pik, gelegen in het zeer pittoreske bergdorpje Pesariis (klokkenhoofdstad). Eerst kregen we een verplichte rondleiding door het dorp en het klokkenmuseum.  Eenmaal terug bij het restaurant stond wijnmaker Luca van Venchiarezza al klaar met het aperitief. Anna kookte voor ons typische bereidingen uit de Carnische keuken en Luca schonk rijkelijk zijn wijnen. Oude bekenden uit de buurt schoven nog aan, de lokale likeuren werden tevoorschijn gehaald. De verhalen werden sterker en er werd tot in de late uurtjes genoten. De perfecte afsluiting van een onvergetelijke culinaire fietsweek in Friuli.

 Culinaire Fietsreis Valtellina (IT) mei 2022 Reisverslag

In het voorjaar van 2022 trokken we (Ties en Martijn) met een groep enthousiastelingen naar het Noord Italiaanse Valtellina voor de allereerste Culinaire Fietsreis. Wat begon als een wild plan tijdens een ‘coronadiner’ leidde tot een onvergetelijke week van fietsen, wijnproeven, koken, eten en genieten van het Italiaanse leven.

Ons verblijf: de Villa en het Kasteel

De eerste 5 nachten verbleven we in Villa del Luppo (de naam van onze groep, gruppo lupo Valtellina was al snel geboren). De villa lag in het hart van de Valtellina vallei bij het dorp Tresenda en op ongeveer een half uur van Sondrio. De zeer luxe villa was van alle gemakken voorzien: ruime stijlvolle kamers, grote keuken, lounge terras en een heerlijke ruime living. Het uitzicht op de bergen, de omringende wijngaarden en de tuin met zwembad maakte de villa  ‘hors categorie’.  Voor de laatste twee nachten deden we er nog een schepje bovenop. Het verblijf in Castello Foppoli (12^e eeuw) dicht bij Tirano zorgde ervoor dat we ons even koning, koningin en kroonprins waanden. Het kasteel gelegen aan de voet van de iconische wielerberg de Mortirolo was sprookjesachtig, de uitzichten onovertroffen en de jacuzzi een cadeau.

Het fietsen (met als klapper Il Giro)

De week begon op de dag na aankomst met een koffieritje naar Sondrio, een ‘pittig bakkie’ dat wel. De eerste twintig kilometer liepen nog door het dal over een mooi fietspad langs de rivier de Adda.  Aan onze rechterkant zagen we de liefelijke wijndorpen op de stijlle hellingen liggen. Afslaan was dus klimmen.  De toon werd gezet voor de rest van de week, in Valtellina is klimmen ook écht klimmen! Met de eerste 60 kilometer in de benen kwamen we thuis.

Een dag later was het tijd om het parcours van de 16^e Giro-etappe te verkennen. Eerst maar eens klimmen naar het dorp Teglio, dat was al een hele kluif. Eenmaal afgedaald naar de rivier stratte de loodzware klim over de Passo di Santa Cristina. De benen werden serieus getest. Op de top aten we bij Cascina Biancotti in een idyllische setting Pizzocheri. Het regionale pastagerecht met boekweit, lokale bergkaas, kool en aardappel. Zware kost maar overheerlijk. De eigenaar liet ons vol trots zijn kaas en worst kelder zien.  Na een pittige afdaling via Aprica zat de eerste serieuze etappe erop.

Op zondag stond La tappa reina naar Campo Moro op het programma.  Vanuit Sondrio was het bijna 2000 meter klimmen! Een flinke knauw, maar eenmaal boven bij het meer werden we beloond met schitterende vergezichten en een heerlijke lunch van de chef. Afdalen naar Sondrio was een cadeautje, op het centrale plein was het tijd voor ijs en koffie.

Op de dag voor ons vertrek trok de Giro d’Italia door Valtellina. Het parcours van de 16^e etappe liep letterlijk voor ons kasteel langs. De helft van de groep besloot ’s ochtends nog een extra uitstapje te maken naar de Stelvio. Vroege wekker, ontbijt in de auto, om 8 uur op de fiets om vanuit Bormio de Koningin aller Alpenpassen te overwinnen. Klimmen naar 2750 meter langs sneeuwmuren: Sereen, rustig, verlaten; een prachtervaring. Terug in het kasteel stapten we met de hele groep gauw op de fiets om over het officiële parcours naar de beklimming van Teglio te fietsen. Hier zagen we de coureurs een eerste keer langskomen, waarna we met een listige binnendoor route richting de Passo di Santa Cristina trokken en de renners voor een tweede keer konden aanmoedigen. Een droomdag!

Het culinaire programma

Onze eerste afspraak was bij Mamete Prevostini. Dit oude wijnhuis wordt gezien als de grondlegger en het geweten van de wijnproductie in Valtellina. Bij het oude klooster van San Lorenzo liepen we door de wijngaarden en kregen uitleg over de vallei, het klimaat en de geschiedenis van de Valtellina. In de wijnkelder maakten we kennis met de verschillende wijnen van Mamete. Van de Botonero IGT, de Monrosé tot de Valtellina Sforzat Een zeer prettige eerste kennismaking met de regio en haar wijnen. Op advies van Mamete sloten we de avond af bij Trattoria Traversi in Berbenno, een voltreffer. Huiselijk en heerlijk.

Na de intensieve fietsdag en de stevige lunch op de tweede dag deden we het verder rustig aan. Na een middagje luieren gingen we na een heerlijk Aperol-spritz aperitief gezamenlijk de keuken in. Een ontspannen ‘bruschetteria’ was een perfecte afsluiting van de dag.

Op zaterdagochtend was het tijd om naar de boerenmarkt in Sondrio te gaan. Met de auto welteverstaan. Lekker koffiedrinken, rondslenteren en natuurlijk inkopen doen voor de kookworkshop later op de dag.  Met tassen groenten, verse lokale kazen, alles wat er goed uitzag namen we mee om ’s avonds te bereiden. De rest van de dag was piano piano: even aan het zwembad liggen, ijsje eten, boekje lezen. ’s Avonds maakte we heerlijke salades, risotto met verse doperwten en robiolo kaas. Na het eten zaten we nog lang buiten met een  goed glas Valtellina wijn.

Na de Koninginnenetappe op zondag hadden we een afspraak bij bierbrouwer Stefano van Revertis. In een super gastvrije festivalachtige setting proefden we zijn verschillende craft bieren en kregen een rondleiding door de brouwerij. Stefano zat vol mooie verhalen en behandelde ons als lang verloren vrienden. We sloten de dag af met pizza bij Al Grano Antico.

Op maandagochtend voor ons vertrek naar Castello Foppoli hadden we dicht bij de villa een afspraak met Elena Fay.  Elena leidde ons rond door de serene wijngaarden en vertelde over de verschillende wijnen, percelen en het belang van terroir voor hun wijnen. In het prachtige gerestaureerde proeflokaal in de wijngaard liet Elena ons de wijnen van Fay proeven: verfijning, topkwaliteit en liefde. Bij aankomst later die middag in ons nieuwe verblijf Castello Foppoli kookte Martijn een eenvoudige pasta lunch. ’s Avonds sloten we de dag feestelijk af met een ontspannen diner bij Merrizi in Tirano.

Na de Giro d’Italie op dinsdag hadden we onze laatste eetafspraak bij ristorante Orterie in Stazzona. Chefin Rie en haar man trakteerde ons op een unieke avond waarbij de Japans-Italiaanse vegetarische cuisine centraal stond. Later die avond gingen de remmen nog één keer los en werd er uitbundig gedanst, gedronken en tot in de late uurtjes gechilled in de jacuzzi van het kasteel. Grazie grazie grazie Valtellina, a doppa. Gruppo Lupo Valtellina.